آثار برجستهترین نویسندگان قرن بیستم ایتالیا تقریبا همگی به فارسی ترجمه شدهاند و مدام هم تجدید چاپ میشوند.اما نویسندگان امروز چطور؟ مشهورترینهایشان، مثل اری د لوکا، سوزانا تامارو، الساندرو باریکو و مائوریتزیو ماجانی، پیش از این از طریق ترجمهی برخی از کتابهایشان به مردم ایران معرفی شدهاند.
از گفتهها و شنیدهها که بگذریم و به ادبیات امروز ترکیه نگاه کنیم متوجه میشویم پیوندها همچنان باقی است. دغدغهها، روابط انسانی و فضاهای شهری در داستانهای کوتاه بسیاری از نویسندگان ترک بیشک برای مخاطب ایرانی آشنا است اما متاسفانه آشنایی ما با ادبیات ترکیه کم است و از صدها نویسندهی معاصر تنی چند را میشناسیم.
در ادبیات فرانسه، «داستان کوتاه» در مقایسه با شعر و رمان ژانر محبوبی نیست و فراوانی کمی دارد، این ادبیات داستانهای کوتاهی دارد که در کنار شاهکارهای داستانهای کوتاه ادبیاتهای دیگر قرار میگیرند.
برای این شمارهی داستان همشهری سه داستان برگزیده از ادبیات امروز آمریکای شمالی انتخاب کردهایم و جا دارد همینجا از مترجمان گرامی و دوستان خوبم فرزانه طاهری و لیلا نصیریها تشکر کنم که دعوت مرا برای ترجمهی این داستانها پذیرفتند. نویسندگان این داستانها معاصرند ولی از یک نسل نیستند.
روابط ایران با آلمان و کشورهای آلمانیزبان گسترده بوده و هست اما در زمینهی ادبیات این گستردگی اتفاق نیفتاده. آثار زیادی از این زبان به فارسی ترجمه نشدهاند و اگر هم شده پراکنده و عمدتا از زبانهای واسط.