سیزده‌به‌در نقطه‌ی پایان داستان طولانی تعطیلی و خوشباشی ایام نوروز است. پیر و جوان با دمیدن صبح سیزدهم شال‌وکلاه می‌کنند و راهی دشت و صحرا می‌شوند تا این مسیر طولانی را با اوجی سبز و باطراوت به پایان برسانند. سنت بیرون رفتن از خانه و بازی و شیطنت در دل طبیعت و خوردن ناهار و عصرانه روی چمن‌های تازه‌رسته صفای شگفتی دارد.
