سوژهي پنجمين مسابقهي «عكاسي براي داستان»، «مشد نابات پاينده» نوشتهي سلمان باهنر بود. داستاني با راوي اولشخص كه بیشتر تصویرهای بیرونیای که بعد از خواندن آن در ذهن میماند ارتباط مستقیمی با تم اصلی داستان، برقرار نميكند و ترجمهي آن به تصوير كار آساني نیست.
برگزيدههاي اين مسابقه همانطور كه ميبينيد آنهايي هستند که سراغِ به تصوير درآوردن تِم يا اتمسفر كلي داستان رفتهاند يا اگر به صحنههاي عيني نزديك شدهاند، اين كار را با توجه به همان اتمسفر كلي انجام دادهاند.
ظاهرا سوژهي داستان يعني آلزايمر هم براي مخاطبان خلاق وسوسهكننده بوده و خيليها را به ايدهپردازي براي ترجمهي تصويريِ مفهوم «فراموشي» ترغيب كرده است.
بعضی ايدهها و راهحلهاي شما براي پلزدن بين متن و عكس، چشمگير و غافلگيركننده بود و در چند مورد آنقدر خوب اجرا شده بودند كه اگر در زمان چاپ «مسافرت نويد» به آنها دسترسي داشتيم، براي عكسِ داستان انتخاب میشدند.