احمد جوانی است هجده ساله در آستانهی مستقل شدن از خانواده و ورود به اتفاقهای مهم زندگی. کاراکتر او، موقعیت و دغدغهها و گیر و گرفتهای زندگیاش مثل تکههای پازل از میان کلمههای دوستان و اقوامش جدا میشوند و آرام آرام بخشی از چهرهی او را برای ما آشکار میکنند. نامهها خردهروایتهایی میشوند تا با کمک گرفتن از خیالمان روایت کامل او را بسازیم.