۱۹۵۰، ایتالیا. رماننویس، مترجم و شاعر. برندهی جایزهی فمینا (۲۰۰۲- فرانسه) و برندهی جایزهی ادبی اتحادیه اروپا (۲۰۱۳). از دِلوکا کتابهای «مونته دیدیو»، «آسمان در یک آخور» و «وزن پروانه» به فارسی ترجمه شدهاند.
بچه که بودم همهی عمرِ تو را میدیدم. زندگی به بلندی یک روز بود؛ با هر خواب میمرد و با هر بیداری دوباره زنده میشد. در طول روز، تمام سنینِ یک عمر به چهرهی تو میآمدند و هیچکدامشان یک ساعت هم بر چهرهات نمیماندند. تو به معنای همیشه بودی.