۱۳۳۳، تهران. نویسنده، منتقد، مترجم و کارگردان. فارغالتحصیل کارگردانی از مدرسهی عالی تلویزیون و سینما. کتابهای «تاریخسینما»، «نشانهشناسی سینما»، «اومانیسم در نقد فیلم» و مجموعهداستان «زن نیکوکار و گربهی خوشبخت» را به فارسی ترجمه کرده است. صافاریان فیلم مستند «در فاصلهی دو کوچ» (دربارهی زندگی و آثار شاعر ارمنی ـ ایرانی آزاد ماتیان و نگاهی به جامعهی ارامنهی ایران) را نوشته و کارگردانی کرده است.
چیزهایی هم بودند که ارمنی و غیرارمنی نمیشناختند. یکی از مهمترین اینها برای پسرها موهای بیتلی بود و پیراهنهای كمرباريك و شلوارهای پاچهگشاد. همه موهايمان بلند بود و خیلیها ریش تازهرسته و آشفتهمان را نمیزدیم. مدرسه و بهخصوص مدیرمان آقای عاطفی از این موضوع خیلی ناراضی بود و طبیعی بود که چنین ریخت و قیافههایی را شایستهي اعتبار مدرسه نمیدانست که در آن زمان بهعنوان یکی از مدارس خوب تهران مشهور بود.
ناگفته پیداست که نگاه دو باجناق به زندگی بهکلی باهم فرق داشت. اُوانس رویاپرداز بود و آرمانهایش آنقدر بزرگ بودند که پیش پایش را نمیدید. پدرم برعکس واقعگراتر بود و به همان زمینهایی که در دوقدمیاش بودند فکر میکرد و تخیل و بلندپروازی باجناقش را نداشت.