اردیبهشت باشد و آدم در استانبول رو به دریا بنشیند و با صدای مرغهای دریایی چای و باقلوای استانبولی نوشجان کند معلوم است بدیهیات از یادش میرود و چای را با نی مینوشد. به همهی اینها یک نقی معمولی و ارسطو هم اضافه کنید میفهمید چرا بیشتر جملات رسیده با آرکاداش شروع شده بود. این شما و این برندگان افندی این شماره:
برندگان مسابقهی اردیبهشت ۹۷:
حسین صفایی: «چنگال بیارم واسه قندا؟»
آرش شهنواز: «هی داداش! تو استانبول خاكی باش.»
محمد ابراهیمی: « این راه صنعتیشه… یه راه سنتی هم داره كه بریزی توی نعلبكی.»