کارگاه مجازی داستان تابستان نسبتا خوبی را گذراند. ابتدای تابستان اولین نشست خود را برگزار کرد و در شماره‌ی تیر حاصل خوانش دسته‌جمعی خود را بر داستان «موریسون اوکولی (۲۰۱۰-۱۹۵۵)» مننتشر کرد. تا همین لحظه هم سی‌و‌پنجمین داستان کارگاه نقد و بررسی شده است.
از قوانین کارگاه داستان یکی این است که نویسنده‌ی هر داستان قصد توضیح و توجیه داستانش را نداشته باشد. به عبارت ساده‌تر هر نویسنده در تمام طول داستانش مجال این را دارد که حرفش را بزند. وقتی نقطه‌ی پایان را بر داستانش می‌گذارد مطمئنا دیگر فرصت دفاع ندارد و باید داستان را به خوانندگان بسپرد و به خوانش آن‌ها تن بدهد. با توجه به هدف مجله‌ی داستان برای تولید داستان‌های درخور مجله، کارگاه داستان بیشتر از آن که هدف ارائه‌ی داستان و در معرض نقد قرار دادن آن را داشته باشد نیاز به بازنویسی داستان و ورزیده شدن این قابلیت را در اعضا حس می‌کند. اعضا کارگاه باید انعطاف کامل در مقابل بازنویسی داستان‌شان را داشته باشند و بتوانند در نگارش مکرر داستان، کیفیت داستان را بهتر کنند. بنابراین مجله‌ی داستان همشهری در آستانه‌ی سالگرد تشکیل کارگاه داستان کوتاه، تغییر و تحول در اعضا و داستان‌ها را از نیازهای اساسی کارگاه می‌داند. نزدیک هشتاد عضو کارگاه داستان به نیم تقلیل می‌یابند تا از بین آن‌ها کسانی که تمایل و توانایی بیشتری نسبت به بازنویسی داستان دارند حفظ کند.
آخرین دیدگاه‌ها