سوژه‌ي پنجمين مسابقه‌ي «عكاسي براي داستان»، «مشد نابات پاينده» نوشته‌ي سلمان باهنر بود كه در شماره‌ي ارديبهشت ۱۳۹۱ مجله‌ی داستان منتشر شده بود. داستاني با راوي اول شخص كه بیشتر تصویرهای بیرونی‌ای که بعد از خواندن آن در ذهن می‌ماند ارتباط مستقیمی با تم اصلی داستان، رابطه‌ي ميان پيرزن و نوه‌اش مصطفي، برقرار نمي‌كند و همين باعث مي‌شود كه ترجمه‌ي آن به تصوير كار آساني نباشد. از ميان سه برگزيده‌ي مسابقه، دو نفر يعني فرشته ارسطويي و سينا خان‌محمدي تواليِ قاب‌هاي تقريبا يكسان را شايد به نشانه‌ي انتظار، براي انتقال اين مفهوم انتخاب كرده‌اند و عباس نوري سراغ كنارِ هم نشاندنِ نشانه‌هايي از اين دو شخصيت رفته است.
از ذوق و تلاش اين دوستان و بقيه‌ي شركت‌كنندگان در پنجمين مسابقه‌ی «عكاسي براي داستان» صميمانه تشكر مي‌كنيم و منتظر حضورشان در مسابقه‌هاي بعدي هستيم.
سینا خان‌احمدی (برگزیده)
عباس نوری (برگزيده)
فرشته ارسطویی (برگزيده)
عباس نوری (تقدیر)
کامیار پرتوی (تقدیر)
ديگه فراخوان يك تجربه نداريد؟
سلام، برای شمارهی بعد، استثنائا نه.