۱۳۶۲، تهران. بازیگر سینما، تئاتر و مترجم. برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در بیستمین جشنواره‌ی فیلم فجر (۱۳۸۰) و برنده‌ی جایزه‌ی بهترین بازیگر زن از پنجاه‌وپنجمین جشنواره‌ی فیلم لوکارنو (۱۳۸۱) برای فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم». ترجمه‌ی او از رمان «رویای مادرم» اثر آلیس مونرو در نوزدهمین دوره‌ی کتاب فصل، شایسته‌ی تقدیر گروه ادبیات شناخته شد.
آیا شاد بودن مبتذل است؟ قبلا بارها این را از خودم پرسیده‌ام. حالا دائم درباره‌اش فکر می‌کنم. با این‌که بارها گفته‌ام مردمی که شادی ازشان برمی‌آید نابه‌کار و کودن‌اند، گاه‌گاه به این هم فکر می‌کنم: نه، شاد بودن گستاخی نیست، و هوش می‌خواهد.
وقتی با دختر چهارساله‌ام، رویا، به ساحل می‌روم، شادترین مرد دنیا می‌شوم. شادترین مرد دنیا بیش از هرچیز چه می‌خواهد؟
یک روز بعدازظهر مادرشان توی چای‌شان قرص خواب‌آور می‌ریزد. پسر نه‌ساله و دختر یازده‌ساله بوده. وقتی به خواب می‌روند با ماشین می‌بردشان جنگل. هوا در حال تاریک شدن بوده. روی ماشین بنزین می‌ریزد و کبریت می‌زند. هر سه می‌سوزند و می‌میرند.
