سودابه علی‌پور| ۱۳۹۳

روایت

وقتی جنگ‌جهانی دوم کشورهای فراوانی را در تاریکی و وحشت فرو برده بود، مهاجرت کورسوی امیدی بود برای رسیدن به یک زندگی بهتر و بسیاری از لهستانی‌ها، که در دو سوی خود آلمان نازی و شوروی کمونیستی را می‌دیدند، به سوی ایران آمدند و بسياري‌شان در اصفهان ساكن شدند. این روایت برشی است از مجموعه‌ يادداشت‌هاي پناهجويان لهستاني جنگ جهاني دوم كه در سال ۲۰۰۷ منتشر شده است.

در اصفهان دو زبان خارجی آموختیم؛ فارسی و انگلیسی. در کنارش آموزش قلم‌زنی هم می‌دیدیم. یک هنرمند ایرانی طرح‌های ظریفی از پرندگان بهشتی و نقش‌های اسلامی روی ظرف‌های برنجی می‌کشید و ما با ضربه‌های آرام چکش بر مغار روی طرح‌ها حکاکی می‌کردیم. این کار و نتیجه‌ی نهایی‌اش برای بسیاری از ما شگفتی‌ساز‌ بود.
 

ادامه‌ی این خودزندگی‌نگاره را می‌توانید در شماره‌ی هفتادودوم، آذر ۹۵ ببینید.