یکی از دلایل اصلی اهمیت چگونه توزیع شدن صندلی‌ها در هواپیما، نشستن کنار کسانی بود که سفر با آن‌ها کیف می‌داد و برخلاف تصور، خواهرهای بزرگ، خجالتی و سمبل احترام به والدین بودند که سفر را باحال می‌کردند. به این دلیل ساده: آن‌ها بودند که نافرمانی می‌کردند.
کالاف را همراه چند بازی دیگر آورده بود که هر کدام یک مشکلی داشتند، یا زیادی سخت بودند یا نمیفهمیدیمشان یا مشکلات اخلاقی داشتند یا این‌که اصلا خوش‌مان نمی‌آمد. البته بدبینیای که به پسر دوست بابا داشتیم هم بی‌تاثیر نبود؛ فکر می‌کرد خیلی در کامپیوتر وارد است و به‌نظر ما نبود.
آخرين مواجهه با امام موسي صدر پيش از وقوع ربوده شدن انگار مقدمه‌اي است براي روشن‌تر شدن تصوير اتفاق اصلي. حسن حبيبي، سرشناس‌ترين معاون اول تاريخ جمهوري اسلامي، در آن دوران جوانی مبارز بود که آرمان‌ها و دغدغههایش را نه در ایران که در فرانسه و دانشگاه دنبال می‌کرد و در اين مسير سید موسی صدر را پیدا کرده بود.
به چهره و عادت می‌شناختیم‌شان. به آن طرز خاصی که هرکدام‌شان داشتند و برچسب‌شان بود اما توی دلمان به همه‌شان می‌گفتیم «دیوانه». قصد بدی البته نداشتیم. حتی شاید این زیباترین اسمی بود که در آن فضا و از آن منظر، می‌توانستیم روی آن آدم‌ها بگذاریم. بهتر از اسم‌های فنی و پزشکی متاخر. شاید به خاطر سادگی و کلی بودنش. انگار اسمی انتزاعی باشد برای یک واقعیت خارجی، که ناظر به هیچ ترجیحی نیست.
