در گذشته نویسنده و هنرمند را کسی می‌دانستند که از قدرت تخیل بالایی برخوردار است؛ كسي كه مي‌تواند تصویرهایی بکر و جذاب برای مخاطب خلق کند و به روايت منتقدان دوره‌ی رمانتیک اثرش هرچه بیشتر از واقعیت فاصله بگیرد. با این حال این روزها کمتر نویسنده‌ای را می‌توان یافت که اثری ناداستان خلق نکرده و به مواجهه‌ی بی‌واسطه با واقعیت نرفته باشد.
اگر خودتان باشید، خواننده همه‌جا دنبال‌تان خواهد آمد. اگر برای نوشتن زور بزنید، خواننده‌ها از دست‌تان می‌گریزند و پا به فرار می‌گذارند. ساخته‌ی شما مساوی است با خودتان.
