۱۹۴۶، آمریکا. نویسنده، بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس. برنده‌ی جایزه‌ی فستیوال فیلم هالیوود (۲۰۰۵) و برنده‌ی جایزه‌ی گلدن‌گلوب (۲۰۰۴). خودزندگی‌نگاره‌ها‌ی Then Again و Let’s Just Say It Wasn’t Pretty از آثار او است.
بابا اسم کوچک پدرش را نمی‌دانست. سوال هم نمی‌کرد. مری مطمئن شده بود که هیچ‌کس اسم مردی به نام چستر را به زبان نمی آورد. سیدی به امرونهی‌های بی‌وقفه‌اش گوش می‌کرد و دهانش را هم می‌بست. مامان هم همین‌طور.
مامان عاشق نقل‌قول، ضرب‌المثل و جملات نغز بود. همیشه روی دیوار آشپرخانه یادداشت‌های کوچکی چسبانده شده بودند. مثلا این کلمات: فکر کن! فکر کن را روی تخته‌ی دیواری اتاق تاریکش دیدم. فکر کن را دیدم که با چسب نواری روی جامدادی کلاژی‌اش چسبانده بود. حتی روی میز کنار تختش کتابچه‌ای دیدم با عنوان فکر کن. مامان دوست داشت فکر کند. مامان دوست داشت در مورد زندگی و به‌خصوص درباره‌ی تجربه‌ی زن بودن، فکر کند.
