این قطعه از زمین، با کیف، خودکار، دفترچه، ماشین حساب، صندلی و البته رادیو، در ترکیبی غریب با پسری ناتمام، روی هم جهانی ساخته بودند که به شکل تناقض‌آلودی کوچک و ساده اما کامل و خودبسنده بود. جهانی که انگار جزیره‌ای بود بیرون از هستی.
این قطعه از زمین، با کیف، خودکار، دفترچه، ماشین حساب، صندلی و البته رادیو، در ترکیبی غریب با پسری ناتمام، روی هم جهانی ساخته بودند که به شکل تناقض‌آلودی کوچک و ساده اما کامل و خودبسنده بود. جهانی که انگار جزیره‌ای بود بیرون از هستی.
