داستان

صحنه‌ی نامادری هم تفسیری بود از واقعیتی که اتفاق افتاده بود. ده سالم که بود مادرم فوت کرد. من و پدرم پنج سالی تنها زندگی کردیم تا وقتی پدرم با لارا ازدواج کرد، زنی مهربان و حسابی خنده‌رو. پدرم در یکی از کنفرانس‌های رویاپردازی باهاش آشنا شده بود. در زندگی واقعی آن‌قدری که باید دوستش داشتم، اما توی داستان نه.