۱۳۳۲، شاهرود. دکترای بهداشت باروری از دانشگاه شهید بهشتی. مدیرگروه و عضو هیئتعلمی دانشگاه شهید بهشتی. او اولین زن ایرانی است که مهرماه ۱۳۵۹ در خرمشهر اسیر شد و بعد از مدتی همراه سه زن اسیر دیگر به زندان الرشید بغداد منتقل شد. ناهیدی پس از سه سال اسارت در شرایط سخت، بهمنماه ۱۳۶۲ آزاد شد. کتاب خاطرات ایشان به قلم گلستان جعفریان در دست تدوین است.
تابستان ۱۳۵۶ رفتم کانادا. دایی ناصر کانادا درس میخواند. به مادرم گفت: «ناهید را بفرست کانادا، اینجا فضای سیاسی باز است. مثل ایران نیست که هیچکس جرئت نمیکند راجع به شاه و حکومت صحبت کند. بیاید اینجا خودش انتخاب میکند، خودش راه درست را تشخیص میدهد.»