داستان

شما همه‌تان یک‌حرف می‌زنید. شما ريیس‌روسا، شما پلیس‌ها، شما روان‌پزشک‌ها، همه‌تان عینِ هم‌اید: به ما بگو چه اتفاقی افتاد. ماجرا را از طرف خودت تعریف کن. ماجرا از طرف من. طرف من. انگار حقیقت یک جعبه باشد که اگر بخواهی طرف دیگرـ نسخه‌ی‌دیگرش ـ را ببینی، بتوانی برش گردانی. خب طرف‌مَرفی در کار نیست، جعبه‌ای در کار نیست، شاید حقیقتی هم نباشد. درواقع شماها نمی‌خواهید ماجرا را از طرف من بشنوید.