سینا دادخواه که در اولین دوره جایزه «داستان تهران» شایسته تقدیر شناخته شده، معتقد است باید موضوع شهر بیش از خود داستان در این جایزه مورد اهمیت قرار بگیرد.
نویسنده کتاب «زیباتر» در گفتوگو با ستاد خبری دومین دورهي «جایزه داستان تهران» گفت: باید معیارهای داوری بر شکل درست و دقیقتری از شهرنگاری تمرکز داشته باشد، چون اگر معتقدیم که چیزی به نام ادبیات شهری وجود دارد، بهتر است معیارهای آن را نیز آشکارا بیان و ارزشگذاری کنیم تا داوران نیز براساس همین معیارها دست به انتخاب آثار بزنند.
وی افزود: به نظرم باید داستانهایی انتخاب شوند که درآنها شهر بیش از داستان مورد اهمیت قرار گرفته است، یعنی اگر داستانی داریم که سیمای درخشان، جذاب و متفاوتی از شهرتهران ارائه میدهد، گیرم که عناصر داستانی ضعیفتری به نسبت دیگر داستانها داشته باشد، باید آن را بر داستانی که عناصر فنی را خیلی خوب رعایت کرده، اما تهرانش، تهرانی پیش پاافتاده و عادی است، مقدم دانست.
نویسندهي رمان «یوسفآباد، خیابان سیوسوم» درکنار هم قرار گرفتن هر دوی این معیارها را رویایی دستنیافتنی دانست و گفت: البته وقتی از مقدم بودن شهرنگاری بر عناصر داستانی حرف میزنیم، این مسأله را نیز درنظر داریم که داستانها از حداقل استانداردها و کیفیت لازم برخوردار باشند.
دادخواه با اشاره به اینکه داوران دوره اول جایزه «داستان تهران» بیش از آنکه دغدغه شهری داشته باشند، دغدغه داستان داشتند، افزود: در زندگی امروز شهر و مناسبات شهری اهمیت عمدهای پیدا کرده و تا وقتی این موضوع در داستانهای ما نمود پیدا نکند، ادبیات ما پیشرفتی نخواهد کرد.
وی گفت: درحال حاضر شاید افراد بسیاری وجود داشته باشند که بتوانند داستان استاندارد بنویسند، اما آنچه اهمیت دارد تصویری یگانه و درست از شهر و مناسبات شهری است و نه صرفاً پرداختن به فضا و ساختمان و اتوبان. به همین خاطر باید در چنین جایزهای شهر در مانیفست داوران اهمیت بیشتری به نسبت داستان داشته باشد.
این نویسنده با تأکید بر اینکه شهرهمان مدرنیته است و امروزه سبک زندگی و طرز فکر ما نیز درگیر این مدرنیته شده، افزود: شهر و مدرنیته دو روی یک سکه هستند و تا زمانی که به لحاظ مضمونی و محتوایی مسألهمان را با شهر حل نکنیم، نمیتوانیم وارد فرم ادبی بشویم؛ درهیچ کجای دنیا هم این اتفاق نیفتاده است، مگرآنکه داستان مدرن تکلیف خود را با شهر و مناسبات شهری و به طور خاص با مدرنیته مشخص کرده باشد.
دادخواه با اشاره به تلاش نویسندگان در سالهای اخیر برای ارائه تصویر درستی از شهر تهران گفت: متأسفانه اغلب این تلاشها به رسمیت شناخته نمیشود، چراکه پشت سد کیفیت داستانی قرار میگیرد. این درحالی است که مدرنیته ادبی تهران تاریخ خاص و نقطههای درخشان خاص خودش را دارد.
این نویسنده افزود: جایزه «داستان تهران» در دوره اول بسیار خوب برگزار شد و اگر چند دوره به همین منوال بگذرد و معیارهای هنری و نظری آن مشخصتر بشود، میتواند حتی منزویترین نویسندگان را هم به سوی خود جلب کند، اما همانطور که گفتم باید همه هموغم خود را روی این بگذارد که شهر تهران بر داستان اولویت داشته باشد.