داستان تهران

معاون فرهنگی دانشگاه تهران می‌گوید برای شناخت و معرفی نقش این دانشگاه در جریانات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی هشتاد سال اخیر، داستان‌‌ یکی از بهترین گزینه‌ها به شمار می‌رود.
مجید سرسنگی در گفت‌وگو با ستاد خبری دومین دوره جایزه «داستان تهران» با اشاره به اینکه برگزاری چنین جایزه‌ای یکی از فعالیت‌های مهم و اثرگذار شهرداری در حوزه فرهنگی است، درباره همکاری دانشگاه و این رویداد ادبی گفت: ما تصمیم داشتیم جایزه‌ای ادبی با موضوع دانشگاه تهران برگزار کنیم، اما وقتی پیشنهاد همکاری با جایزه «داستان تهران» مطرح شد، به نظرمان رسید که بهتر است با استفاده از تجربه دوستان یک کار مشترک انجام بدهیم. براین اساس قرار شد به بهترین داستانی که با موضوع دانشگاه تهران نوشته می‌شود، جایزه‌ای به مبلغ ۵ میلیون تومان اهدا شود.
وی از انتشار تعدادی از بهترین داستان‌هایی که به دانشگاه تهران پرداخته‌اند، در یک مجموعه خبر داد و افزود: براساس تفاهم دیگری که با جایزه «داستان تهران» داشتیم، قرار شد تعدای از مستندنگاران از دانشگاه تهران مستندنگاری کنند که مجموعه این آثار نیز در کتابی منتشر خواهد شد. ضمن اینکه دانشگاه به در زمینه پژوهش و تحلیل نیز به این جایزه کمک خواهد کرد.
مدیرعامل سابق خانه هنرمندان ایران درباره لزوم معرفی این دانشگاه در قالب‌های مختلف ادبی و هنری گفت: دانشگاه تهران فقط یک دانشگاه نیست، بلکه بخشی از میراث فرهنگی و اجتماعی کشور نیز محسوب می‌شود. بسیاری از اتفاقات و رخدادهای مهم در این دانشگاه روی داده و به نوعی باید این دانشگاه را جزو لاینفک جریانات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور در هشتاد سال اخیر دانست.
سرسنگی ادامه داد: یکی از راه‌ها برای تبیین این جایگاه استفاده از ابزار فرهنگی و هنری از جمله ادبیات است و داستان به عنوان یکی از بهترین گونه‌های ادبی می‌تواند این نقش را برعهده بگیرد. اگرچه درسال‌های اخیر کارهای خوبی در زمینه تهران‌نگاری انجام شده است، اما اکثر آن‌ها شکل گزارشی داشته‌اند و با هنر و ادبیات عجین نشده‌اند.
معاون فرهنگی دانشگاه با اشاره به اینکه هرکاری در ساحت هنر انجام بگیرد جاودانگی بیشتری خواهد داشت، افزود: اینکه مستندی درباره تهران بسازیم، حرکت خوبی است، اما وقتی همین تهران در یک فیلم داستانی یا یک رمان به شخصیت اصلی اثر بدل می‌شود، ماندگاری بیشتری در ذهن مخاطب خواهد داشت.
وی در ادامه صحبت‌های خود دانشگاه تهران را یکی از مهم‌ترین نمادهای شهر تهران عنوان کرد و بر استفاده از هنروادبیات برای معرفی این دانشگاه تاکید کرد.
سرسنگی افزود: در بسیاری از شهرهای جهان، شهرداری‌ها پول‌های کلانی خرج می‌کنند تا رمان‌ها و یا فیلم‌هایی تولید شود که شهرشان را آنگونه که خودشان می‌خواهند به دنیا معرفی کند. دراین زمینه تاکنون تلاش‌هایی در شهرداری تهران صورت گرفته، اما جا دارد از ابزار هنر و ادبیات استفاده‌های بیشتری شود.

داور دومین دوره جایزه «داستان تهران» معتقد است که شهر تهران به خاطر پویایی و تحولات خود درطول دهه‌های اخیر، پتانسیل آن را دارد که محوریت اصلی داستان‌های امروز ما را برعهده بگیرد.
فرخنده آقایی در گفت‌وگو با ستاد خبری جایزه «داستان تهران» با اشاره به شناخت نسبی مردم دیگر شهرها از پایتخت به عنوان یکی دیگر از ویژگی‌های شهر تهران می‌گوید: وقتی شما در داستان‌ خود از پارک شهر، تئاترشهر، میدان‌ آزادی، برج میلاد و یا دیگر مکان‌های این شهر صحبت می‌کنید، دیگر نیازی به توصیف این فضاها ندارید، چرا که این مکان‌ها برای مخاطب شناخته شده هستند و زمان و مکان آشنایی را در ذهن او تداعی می‌کنند.
وی عنوان می‌کند: بدون شک وقتی اتفاق مشترکی در مکان‌های مختلفی مثل چهارباغ اصفهان، حافظیه شیراز یا لاله‌زار تهران روی بدهد، تصاویر ذهنی که در خواننده ایجاد می‌شود متفاوت است و به شناخت او از آن مکان خاص ارتباط دارد. اما هرچه این مکان‌ها شناخته‌شده‌تر باشند، مثل اغلب مکان‌هایی که در تهران داریم، شما کمتر نیاز دارید که تحرک و یا تشخص خاصی به آن مکان بدهید.
نویسنده کتاب «گربه‌های گچی» درباره دلایل استفاده از تهران به عنوان مکان اصلی بسیاری از داستان‌های خود تصریح می‌کند: من دراین شهر متولد و بزرگ شده‌ام و آن را خوب می‌شناسم. از سوی دیگر تهران طی چهل پنجاه سال اخیر دچار تحولات و تغییرات بسیاری شده که آن را به مکان مناسبی برای خلق داستان‌ بدل می‌کند.
آقایی می‌گوید: وقتی به من پیشنهاد شد که داور این جایزه بشوم، اگرچه معمولاً از داورشدن طفره می‌روم، برایم جالب بود که ببینم وقتی قرار است عده‌ای با محوریت یک موضوع خاص داستان بنویسند، چه اتفاقی خواهد افتاد. چون وقتی شما حول یک موضوع خاص می‌نویسید، درواقع با تمرکز و تاکید برآن موضوع، از آن حمایت نیز می‌کنید.
نویسنده رمان «از شیطان آموخت و سوزاند» با تاکید براینکه نوشتن از شهر تهران موجب می‌شود که بتوانیم به عنوان یک شهروند اهداف و ایده‌آل‌های خود را در مورد یک جامعه‌ي مدنی پیش ببریم، برگزاری جایزه «داستان تهران» را فرصتی برای تحقق این ایده‌آل عنوان می‌کند.
داور دومین دوره جایزه «داستان تهران» در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به اینکه در پایان هر مسابقه همواره عده‌ای به نتایج داوری اعتراض خواهند داشت، شرکت درهر مسابقه‌ای را نیازمند سعه‌ صدر می‌داند و می‌‌افزاید: به هرحال بخشی از داوری براساس سلیقه داوران شکل می‌گیرد. شرکت‌کنندگان باید بپذیرند که این داوری تنها در محدوده سلیقه این داوران شکل گرفته و اگر داستانی جایزه نمی‌گیرد به خاطر بد بودن آن نیست؛ چرا که انتخاب یک داستان از بین دو داستان گاهی خیلی دشوار است.

محمدرضا گودرزی معتقد است که جوایز ادبی نقش پررنگی در نوشتن و همچنین دیده‌شدن داستان‌ها دارند، به همین خاطر انتخاب موضوع شهر تهران برای یک جایزه می‌تواند منجر به توجه و تمرکز بیشتری روی این شهر بشود.
نویسنده مجموعه داستان «پشت حصیر» در گفت‌وگو با ستاد خبری دومین «جایزه داستان تهران» با تأکید بر اینکه شهر تهران بازتابی از فرهنگ‌های مختلف و متنوع مردم ایران است، نوشتن از این شهر را راهی برای بازنمایی ویژگی‌های مثبت و منفی شهروندان آن و سبک زندگی آن‌ها دانست.
وی در پاسخ به این سؤال که ادبیات ما در مقایسه با ادبیات جهان چقدر توانسته است تصویر دقیقی از شهرهایمان به‌ویژه شهر تهران ارائه بدهد، گفت: ساختن دقیق یک شهر در داستان کوتاه کار دشواری است، اما در رمان‌نویسی ما می‌توان مواردی را نام برد که در آن‌ها شهر تهران حضوری پررنگ داشته باشد، ازجمله رمان «تهران، شهر بی‌آسمان» امیرحسن چهلتن. اما اینکه چقدر پرداختن به شهر تهران در ادبیات ما کافی بوده، موضوع دیگری است.
این مدرس داستان‌‌نویسی افزود: ما در زمینه رمان‌نویسی تفاوت‌های بسیاری با دنیا داریم و رمان به مفهوم آنچه در جهان وجود دارد، در ادبیات ما بسیار کم دیده می‌شود. از سوی دیگر اهمیت شهرها در کشور ما نیز در مقایسه با دیگر کشورهای دنیا کمتر است. بنابراین در جایی که هنوز فرهنگ شهر و شهرنشینی به مفهوم واقعی آن وجود ندارد، نمی‌توانیم رمان شهری خود را نیز با دنیا مقایسه کنیم.
گودرزی با اشاره به اینکه وقتی نویسنده‌ای در تهران زندگی کند، حتماً این شهر نیز در اثرش نیز نمود خواهد داشت، گفت: مسأله این است که ببینیم شهر تهران در داستان‌های ما دارای چه ویژگی‌های خاصی است و آیا به عنوان یک کاراکتر در ساختار داستان ساخته شده است یا نه. من فکر می‌کنم ما در این زمینه آثار بسیار محدودی داشته باشیم. شاید بشود شهر تهران را در لابه‌لای متون و داستان‌های معاصر جست‌وجو و پیدا کرد، اما معدود آثاری هستند که بتوانیم براساس تصویرهای آن شهر تهران را در ذهن خود بسازیم.
این نویسنده و منتقد ادبی در پایان صحبت‌های خود تأکید کرد: مهم نیست نویسندگان و داوران این جایزه تهرانی باشند، مهم این است که آن‌ها شناختی بر ابعاد پیدا و پنهان این شهر داشته باشند تا بتوانند آن را به درستی بنویسند یا داستان‌ها را براساس این شناخت ارزیابی کنند.

رادیو تهران و شهرداری منطقه ۱۲ به دومین جایزه «داستان تهران» پیوستند.

به گزارش ستاد خبری دومین جایزه «داستان تهران»، شهرداری منطقه ۱۲ به دو داستانی که با محوریت «بازار تهران» نوشته شده باشد، هریک به مبلغ ۵ میلیون تومان جایزه خواهد داد.
رادیو تهران نیز قرار است به دو اثر با موضوع این رادیو، جوایزی اهدا کند. براین اساس رتبه‌ي اول این جایزه جنبی مبلغ دو میلیون تومان و رتبه دوم مبلغ یک میلیون تومان دریافت خواهد کرد.
امسال دانشگاه تهران نیز در بخش جنبی این رقابت، به داستانی با محوریت این دانشگاه جایزه‌ای به مبلغ ۵ میلیون تومان اهدا می‌کند.

پیش از این معاونت حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران هم اعلام کرده بود برای داستانی با شعار «خط سفید» جایزه‌ای به مبلغ ۵ میلیون تومان درنظر گرفته است.

برج میلاد و سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز اهدای جایزه در بخش جنبی این رقابت را برعهده گرفته بودند.

برج میلاد با هدف تبیین جایگاه این برج به عنوان یکی از نمادهای شهر تهران، برای اثری که با تمرکز بر این سازه نوشته شده باشد، یک جایزه پنج میلیون تومانی درنظر گرفته است.

سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران نیز به دو اثری که بر مبنای محور اعلام شده از سوی این سازمان، یعنی «تهران، شهر همدلی» نوشته شده باشند هریک به مبلغ پنج میلیون تومان جایزه خواهد داد.

مهلت ارسال آثار به این مسابقه ادبی تا پایان مهرماه است و زمان داوری اولیه آن آبان‌ماه خواهد بود. زمان داوری نهایی نیز آذرماه اعلام شده است.

رتبه¬های اول تا سوم جایزه داستان تهران به ترتیب ۷۰ میلیون ریال، ۵۰ میلیون ریال و ۳۰ میلیون ریال دریافت می¬کنند. از پنج اثر برتر نیز هر یک با مبلغ ۱۰ میلیون ریال تقدیر خواهد شد.
دومین جایزه «داستان تهران» از سوی ماهنامه داستان همشهری برگزار می‌شود.

جایزه «داستان تهران» در بخش ویژه خود به موضوع «مستند‌نگاری دانشگاه تهران» می‌پردازد.

قرار است تیمی از مستندنگاران برجسته کشور برای نوشتن روایت‌هایی مستند از این دانشگاه گردهم بیایند که انتشار این روایت‌ها در قالب کتابی با عنوان «روایت‌های دانشگاه تهران» صورت خواهد گرفت.

دانشگاه تهران امسال همچنین در بخش جنبی این رقابت، به داستانی با محوریت این دانشگاه جایزه‌ای به مبلغ پنج میلیون تومان اهدا می‌کند.

مهلت ارسال آثار به این مسابقه ادبی تا پایان مهرماه است و زمان داوری اولیه آن آبان‌ماه خواهد بود. زمان داوری نهایی نیز آذرماه اعلام شده است.

رتبه‌های اول تا سوم جایزه داستان تهران به ترتیب ۷۰ میلیون ریال، ۵۰ میلیون ریال و ۳۰ میلیون ریال دریافت می‌کنند. از پنج اثر برتر نیز هر یک با مبلغ ۱۰ میلیون ریال تقدیر خواهد شد.

دومین جایزه «داستان تهران» از سوی ماهنامه داستان همشهری برگزار می‌شود.